η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη!

Μιας και είμαι εδώ για δουλειά, και πολλοί αναρωτιέστε γιατί δεν αναφέρω ποτέ τίποτα για το συγκεκριμένο κομμάτι της ζωής μου εδώ, είπα να σας περιγράψω μια τυπική μέρα στη δουλειά!Ερχόμαστε στις 08.30, και αν αργήσουμε μας κόβουν το μισθό 2 ωρών, ήτοι 2.5 ευρώ:P

Οι περισσότεροι δεν έχουν φάει πρωινό, οπότε παίρνουμε κανένα τσάι από την καφετέρια και κανένα μπισκοτάκι. Μέχρι να συμμαζευτούμε στα γραφεία μας έχει πάει 9+. Έπειτα, οι περισσότεροι από εμάς, ελέγχουμε τα email μας, γράφουμε στα blog μας και διαβάζουμε τα νέα από τις χώρες μας. Κάπως έτσι πάει 10+. Είναι πλέον ώρα για δουλειά! Αυτό βασικά σημαίνει, πλην μερικών εξαιρέσεων, αρχικά εύρεση αντικειμένου. Συνήθως χρειάζεται συνδυασμός εφευρετικότητας, πειστικότητας και καλών δημοσίων σχέσεων για να βρει κάποιος ασκούμενος εδώ κάτι να κάνει. Αν αποτύχει, τότε αρκείται στο να κάνει τις δουλειές του στο ιντερνετ, να ενοχλεί τους υπολοίπους τριγύρω, να βγαίνει για καμιά βολτίτσα εδώ τριγύρω, ψώνια κλπ. Και για να εξηγηθούμε....Δε φταίμε εμείς!(χα χα...φυσικά)Απλά η εταιρεία έχει όλα τα projects στα Κινέζικα και αυτό που τους ενδιαφέρει από εμάς είναι απλά να.... υπάρχουμε! Προσπαθούν να δώσουν στους εργαζόμενούς τους την ευκαιρία να μιλήσουν αγγλικά και να προετοιμαστούν για τη διαφορετικότητα που τους περιμένει όταν θα χρειαστεί να πάνε για 6 μήνες σε κάποια άλλη χώρα για δουλειά. Έτσι, μας ζητάνε να τους κάνουμε παρουσιάσεις στα αγγλικά, κάθε μήνα για τις οποίες μας πληρώνουν επιπλέον και πληρώνουν και τους εργαζόμενούς τους επιπλέον για να έρθουν να παρακολουθήσουν! Τα θέματα είναι ποικίλα...από τις Τηλεπικοινωνίες στην Πολωνία, Βραζιλία, Κίνα και Ελλάδα μέχρι το πώς περάσαμε στο τάδε ταξίδι στο Χονκ Κόνγκ και πώς παίζουν χαρτιά στην Ινδία:P Εγώ ετοιμάζω μια παρουσίαση για κάτι κεραίες και τους κάνω και μαθήματα γαλλικών, με μεγάλη επιτυχία ομολογουμένως!Και για νιώθω ότι μαθαίνω και κάτι, κατάφερα και βρήκα κάποιον και με βοηθάει να μάθω ένα καλό λογισμικό, ενίοτε.

Τέλος πάντων, στις 11.30 έχουμε διάλειμμα για φαγητό και ύπνο!!!Ναι, ναι, ύπνο!Δεν έχω πρόχειρη κάποια φωτογραφία, αλλά εδώ δουλεύουμε σε μικρά, ατομικά κυβάκια σε ένα μεγάλο δωμάτιο και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος οι Κινέζοι παίρνουν τις κουβερτούλες τους, τις μάσκες ύπνου τους και καρέκλες σαν αυτές που έχουμε εμείς για την παραλία και την αράζουν για ύπνο μέχρι τη 13.30!!!Στην αρχή τους κορόιδευα, αλλά τώρα βρήκα και εγώ καρέκλα και την πέφτω κι εγώ, αλλά κάνει λίγο κρύο και θέλω να πάρω και κουβερτούλα!Θα ανεβάσω καμιά φωτογραφία άλλη φορά...

Μετά τη 13.30 και καλά ξαναδουλεύουμε μέχρι τις 15.30, οπότε και έχουμε ραντεβού με τα παιδιά για τσάι και μπισκότα στην καφετέρια. Εεε.εε...μετά τις 16.30 μας μένει άλλη μια ώρα "δουλειάς"! Αυτή είναι μια σκληρή μέρα δουλειάς στη Huaxin των 2000 εργαζομένων, που είναι κι αυτοί όλη την ώρα στο ιντερνετ, παίζουν πασιέτζες και άλλα παιχνίδια και μιλάνε μεταξύ τους!Ο λόγος είναι απλός....οι άνθρωποι είναι πάρα πολλοί και δεν υπάρχει δουλειά για όλους!Και αυτό ισχύει παντού. Στο σούπερ μάρκετ, για παράδειγμα, υπάρχουν υπάλληλοι δίπλα από κάθε σχεδόν διάδρομο και περιμένουν να έρθει κάποιος να πάρει κάτι για να τακτοποιήσουν το ράφι, δηλαδή να προσθέσουν ένα κουτάκι που λείπει. Δηλαδή ένας υπάλληλος κάθεται όρθιος δίπλα στο ράφι για κανά 20λεπτο και μετά δουλεύει για 20 δευτερόλεπτα και μετά ξαναπεριμένει μέχρι να έρθει κανένας άλλος να πάρει τίποτα....Βέβαια, τουλάχιστον δεν είναι άνεργοι!

(Οι φωτογραφίες είναι κατά τη διάρκεια της μεσημεριανής σιέστας, που την έχουμε αράξει στον κήπο της εταιρείας και η τελευταία από την ώρα του μεσημεριανού καφέ)

Hmmmm....It is kind of difficult to translate the whole post but it refers to working hours, and I suppose you can get the meaning, judging from the photos;) I will soon try to put some photos of me and the Chinese colleagues sleeping during the lunch break 11.30-13.30. We have special chairs for that, that are transformed to beds, even sleeping masks and blankets:):) and everybody is sleeping at his cubical!