Τουρισμός στην Κίνα

Για δυο εβδομάδες ζήσαμε και εμείς την εμπειρία του τουρισμού στην Κίνα. Είδαμε μια άλλη Κίνα, όπως είναι αυτή που θα δείτε αν έρθετε στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου ή απλά για 2 βδομάδες κάποια άλλη στιγμή. Ξέρω ότι για τους περισσότερους δεν αποτελεί πρώτο ταξιδιωτικό προορισμό, και θα έλεγα δικαίως. Η εμπειρία μου στην Κίνα είναι ότι έχει τόσα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα, που δυο βδομάδες κλασικού τουρισμού δεν ενδείκνυνται. Ο λόγος είναι ότι είναι ένα πολύ μακρινό ταξίδι, από το οποίο έχει κανείς πολλές προσδοκίες. Η μόνη λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει την Κίνα και τους Κινέζους και που έρχεται συνέχεια στο μυαλό όλων, είναι....διαφορετική. Απολύτως και τελείως διαφορετική από ότι ξέρουμε. Υπό αυτή την έννοια, αξίζει πάρα πολύ να την επισκεφτεί κανείς. Από την άλλη, όμως, όπως παρατήρησε ο Σίμης η Κίνα έχει μεν ιστορία 2000 χρόνια περισσότερα από τη δική μας, αυτά που σώζονται όμως από αυτή την περίοδο είναι λιγοστά πράγματα και τα βασικά αξιοθέατα που επισκέπτεται ένας τουρίστας αφορούν μια πολύ συγκεκριμένη περίοδο που εκτείνεται από το 1400-1912. Συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά είναι μεν πολύ διαφορετικά και ενδιαφέροντα, τεχνικά και ποιοτικά όμως κατώτερα. Ταυτόχρονα τα πραγματικά αρχαία επιτεύγματα των Κινέζων δεν έχουν διασωθεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ η κομμουνιστική περίοδος που θεωρητικά ακόμη διατρέχουμε δεν παρουσιάζεται φυσικά στον επισκέπτη. Είμαι πολύ χαρούμενη που έμεινα παραπάνω στην Κίνα, ώστε να μπορέσω να μάθω κάτι παραπάνω για τους Κινέζους (γιατί αν έλεγα να τους καταλάβω καλύτερα θα ήταν ψέμα...εξακολουθώ να μην τους καταλαβαίνω) και να επισκεφτώ πιο πολλά μέρη. Κάθε πόλη που έχω πάει ως τώρα είναι τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες, και έχω περιοριστεί σε ένα πολύ μικρό μέρος της Κίνας. Ήξερα από την πρώτη στιγμή, ότι η Κίνα δε μου πάει. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η φοβερή διαφορετικότητα και αντίθεση του ενός μέρους από το άλλο είναι πολύ ενδιαφέρουσα!

Σκέφτηκα ότι για όσους μπορεί στο μέλλον να επισκεφτούν την Κίνα, θα ήταν καλό να γραφούν κάποιες πληροφορίες για τα όσα είδαμε...και φυσικά για τα ευτράπελα του ταξιδιού μας...

Από αριστερά προς τα δεξιά:Pierre, Ελπίδα, Άλεξ "με χάρη και αρμονία"

Πρωταγωνιστούν, με αλφαβητική σειρά:

Αλέξανδρος (Άλεξ) Δήμου: καθηγητής γερμανικών και πρωτίστως (για σένα το λέω...με ακούς?!)φίλος

Του αρέσουν: το Βερολίνο, σχεδόν οτιδήποτε γερμανικό, τα ταξίδια, το βόλευ, η διατησία, η Γαλάνη, η όπερα, οι κρασοκατανύξεις

Δεν του αρέσουν: Να φτάνει στην ώρα του και να περιμένει έστω και 15 λεπτά για να πάρει τα τρένα, λεωφορεία, αεροπλάνα, το κινέζικο φαγητό, τα ελαφρώς ακάθαρτα μαχαιροπίρουνα, τραπέζια κλπ, να τρώει με ξυλάκια, τα fake

Pierre: οι φήμες λένε ότι γεννήθηκε Γάλλος, βέβαια αυτό δεν είναι πάντα προφανές, ειδικά όταν αρχίζει τα αστεία για τις μπουγάτσες και τη Θεσσαλονίκη. Έχει μετακομίσει στην Ελλάδα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Του αρέσουν: η Ελλάδα, ο ήλιος, η θάλασσα, τα τρίγωνα πανοράματος(αλλιώς γνωστά και ως τριγωνοπιτάκια:P), οι κρασοκατανύξεις, οι μοσχαρίσιες μπριζόλες με αίμα (αν και επιμένει πως αυτό το κόκκινο δεν είναι αίμα, αλλά "le jus", ο...χυμός του ζώου!), η Paris-Saint-Germaine (δεν έχω ιδέα πώς γράφεται, συγγνώμη!), το ράγκμπι, να διαβάζει τα νέα του κόσμου στο ιντερνετ

Δεν του άρεσουν: τα ύψη, τα πικάντικα φαγητά, το πρωινό ξύπνημα, η ζωή στη Γερμανία, οι βρώμικες αγορές της Κίνας

Σεραφείμ (Σίμης και αγγλικιστί Simon:P) Περδίκης: φίλος, πρώην συνερασμίτης, νυν υποψήφιος διδάκτορας

Του αρέσουν: τα ταξίδια, τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, οι κρασοκατανύξεις, η τηλεόραση, το ποδόσφαιρο, η ζωή στο εξωτερικό, οι υπολογιστές, οι επαναστάσεις

Δεν του αρέσουν: το πρωινό ξύπνημα, να μαγειρεύει, το άγχος, να μένει μέσα

Ελπίδα Γεωργιτζίκη: wanna-be σύντομα διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

Της αρέσουν: τα ταξίδια, ο χορός , οι ξένες γλώσσες, οι κρασοκαταστάσεις, οι προκλήσεις, τα γλυκά, το φαγητό

Δεν της αρέσουν: το πρωινό ξύπνημα, η τηλεόραση, τα λεωφορεία, τα πόδια κοτόπουλου, οι αποχαιρετισμοί, η στασιμότητα, το βόλεμα

Αυτή ήταν η παρέα των συνταξιδιωτών για 2 εβδομάδες στην Κίνα...Τα παιδιά θέλουν να σας γράψω για τις περιπέτειές μας. Πρώτα, όμως, σεβόμενη τις επιθυμίες σας, σας παρουσιάζω (αύριο...μην είμαστε και πλεονέκτες!)....τη Σαγκάη. Την οποία πλέον θεωρώ δική μου πόλη, αφού έχω πλήρως προσανατολιστεί και την έχω περπατήσει αρκετά